De afgelopen periode ben ik heel erg gaan kijken waar mijn kracht ligt en waar ik die kan inzetten. Ik ben enorm graag in de natuur en deze leg ik even zo graag vast en deel zo de landschappen die ik zie met u. Maar wat ik net zo belangrijk vind is om de natuur bij u om de hoek onder uw aandacht te brengen. Want hoe mooi de natuur ook in het buitenland is, ik ben van mening dat de landschappen in Nederland net zo belangrijk zijn om u te laten genieten.
Zelf zoek ik de rust er altijd in op. Als mijn hoofd vol zit en ik daar erg onrustig van wordt, ga ik net zo lang lopen dat ik mijn omgeving weer echt zie. Dat ene bloemetje, het hommeltje wat langs vliegt of dat vogeltje dat erop los fluit. Ik heb het nodig om in balans te blijven, hoewel dit wellicht wat vaag klinkt.
De stilte opzoeken in de drukke maatschappij waar wij ons in bevinden is soms echt een uitdaging. Ik leer er ook erg veel van, de kudde dieren observeer ik graag, ik vind het altijd opmerkelijk hoeveel overeenkomsten ik opmerk. Tijdens het observeren ga ik ook bijna geheel erin op. Grappig vind ik het dat als ik weg loop, de paarden bv achter mij aan komen lopen, als ik stil sta, staan zij ook stil en het lichte protest wat ik hoor als ze niet verder met mij mee kunnen lopen, raakt mij dan ook echt.
Maar ik kan ook tijden kijken naar de bijtjes die de honing aan het verzamelen zijn, het gezoem , het bestuiven wat ze ongemerkt natuurlijk ook doen en bekijken hoe ze in en uit een bloempje aan het kruipen zijn, wist u dat ze zich omdraaien en ondersteboven erin kruipen?
Of dat mijn oog valt op een ander insect waarvan ik dan niet eens weet wat het precies is, maar dat het wel mijn aandacht trekt door die enorm mooie kleuren. Naar mijn idee een wants, wat denkt u?
Hoe vaak vallen u deze beestjes u op als u een wandeling maakt?
Ik loop door vele gebieden in Nederland en wat mij altijd wel opvalt is de variatie, het ene gebied is vlakker dan het andere. Stuifzand gebieden, heide, bossen, duinen, ze hebben toch echt allemaal hun eigen charme en ik kan niet kiezen wat ik nu het mooiste vind.
Tijdens mijn workshops lopen we altijd heel wat kilometers en ik tweet altijd gekscherend #deesjeopavontuur maar geloof me, onderweg komen er toch echt vaak totaal onverwachte dingen op mijn pad en ik moet zeggen dat ik juist daar (soms pas achteraf) enorm van kan genieten. Dieren die ik vast wil leggen, mijn uitdaging is dat ze in de lens kijken en dat gaat vaak niet zomaar. Ik kan tijden praten tegen ze, om ze maar zover te krijgen.
Maar ook een boom vastleggen is iets wat heel vaak terugkomt. En hoor ik in het begin, ach daar heb je haar weer met haar boom, uiteindelijk gaan mijn cursisten zien wat ik zie. En u begrijpt…waar ik nieuwsgierig naar ben of u het nu ook kunt zien… 😉
Deze blog heb ik “zoek de kracht” genoemd en dat heeft een reden. De komende tijd ga ik de gesprekken voeren om die kracht te verspreiden. Om de verbinding te benadrukken en daardoor de gebieden en anderen nog meer de aandacht te geven die ze verdienen.
De natuur om de hoek, koester, wees trots en geniet!
Liefs Desiree