Vogels hebben toch iets van een enorme vrijheid over zich maar ondanks dat zijn ze altijd op hun hoede voor gevaar. Ze zitten meestal niet zo heel erg lang stil, zeker niet als ze denken dat er gevaar dreigt. Ze vliegen enorm snel, dus dat vraagt het nodige van de fotograaf.
Ik ben er zeer zeker niet bedreven in maar heb vandaag een poging gedaan. Ik ben naar Vogelplas de Starrevaart gereden en heb daar eerst in een observatiehut gezeten. De hut krioelde van de spinnen en daar ben ik verre een liefhebber van. Overal waar ik keek liepen er wel een paar, dat maakte het extra moeilijk om een foto te maken van de vele vogels die in het gebied aanwezig waren.
Wat zijn het er veel en wat klinkt het geweldig….het lijkt alsof ik midden in de natuur sta, terwijl er achter mij toch echt een snelweg is.
Maar ik heb mijn best gedaan…ik had een doel..de zilverreiger. De blauwe reiger heb ik al eens vastgelegd, maar ik hoorde dat de zilverreiger, dat is een hele witte, hier zich regelmatig laat zien. En ja hoor ik had geluk!
Maar aangezien ik toch niet zo op mijn gemak zat in de hut..ben ik al gauw weer naar buiten gegaan en begonnen aan een lange wandeling, om dichterbij te komen.
Helaas koos hij ervoor om niet te blijven zitten…
Maar wel fijn dat ie op zijn paal ging zitten…
Maar ik kwam ook nog andere vogels tegen en nu ik dit schrijf besef ik eens te meer dat ik mij toch echt moet gaan verdiepen hoe ze allemaal heten..nu heb ik echt geen flauw idee.
Maar dat maakt hem niet minder mooi
Van de vogels heb ik enorm genoten, binnenkort ga ik mij er wederom aan wagen…alleen die hut…dat weet ik nog niet!
Liefs Desiree