Om mijzelf verder te ontwikkelen is het belangrijk dat ik mij durf te wagen aan nieuwe projecten. Natuurlijk mijn lat zo hoog mogelijk leg, feedback vraag en daarmee aan de slag ga.
In mijn hoofd broeit al weken mijn nieuwe project, ik heb er al het een en ander in geïnvesteerd maar het is nog niet goed genoeg. Dus ik probeer dingen, spar erover met beroepsgenoten en slaap er nog eens een nachtje over. Ik heb er natuurlijk alle vertrouwen in dat het uiteindelijk goed gaat komen, maar, zo ongeduldig als ik ben, gaat het mij niet snel genoeg.
Ik wil het doen op mijn manier, er mezelf inleggen en er een echte Dees van maken. Maar soms valt dat niet mee. Ik kan mezelf er niet mee raken, dus is het een wel oké foto, maar zeker niet goed genoeg, En uiteindelijk verkoop ik alleen maar werken die mijn naam trots mogen dragen. Dat is mijn lat.
Deze foto is daar een voorbeeld van, ik had diverse opstellingen geprobeerd, diverse belichtingen, maar steeds was ik er niet geheel tevreden over. Studiowerk is voor mij een nieuw iets. Het bestaande werk wat ik zo voorbij zie komen is niet echt mijn ding en ik wil mezelf aanleren dat ik ook hier mijn passie in kan leggen.
Ja, u leest het goed, mezelf. Ik ben een eigenwijs persoon die wil groeien door fouten te maken, ik kies de moeilijke weg omdat ik dan meer begrijp waarom iets wel of niet werkt. Ik wil geen foto’s maken die iedereen maakt, ik wil een echte Dees maken.
Natuurlijk heb ik een enorme brede basis en natuurlijk weet ik de regels omdat ik die in het verleden echt wel geleerd heb, maar om geen kopie te worden, probeer ik het anders te doen.
Ik doe dat met alles, niet alleen met mijn fotografie, maar ook in de zorg. Ik weet heus wel waar ik mij aan dien te houden, maar ik ben er de persoon niet naar, om te doen wat iedereen al doet. Ik ga graag uitdagingen aan, denk in oplossingen en betrek daar ook anderen bij. Ik vertrouw compleet op mij zelf, mijn ervaringen maar natuurlijk ook mijn kennis en kunde. Ik kijk en luister, zuig als een spons informatie op en maak het mij eigen. Ik treed in contact met mensen die mij verder kunnen brengen, probeer dingen uit en evalueer dat. Ik verbeter en ontwikkel het steeds verder tot een zeer hoog niveau.
Zo stond ik op de kerstmarkt om te vertellen wat er in de zorg allemaal verandert, Heb ik een twitteraccount om de mensen die zorg behoeven of een naaste hebben die een zorgvraag heeft tot dienst te kunnen zijn. Sta ik in augustus in een natuurgebied op een evenement, wat niets met directe zorg te maken heeft maar alles met natuur om uit te leggen waarom de natuur juist alles met gezondheid te maken heeft. En wat je vooral zelf kan doen om langer uit de cirkel van zorg te kunnen blijven.
Wil ik dan geen cliënten? Ja, natuurlijk wel. Maar ik weet ook dat zorg nodig hebben verre van ideaal is. En de cliënten die in zorg zijn en zorg behoeven voorzie ik uiteraard van excellente kwalitatieve en kwantitatieve zorg. Net zoals je dat van ieder zorgverlener zou mogen verwachten.
Maar ik wil u vooral bewust maken van het feit dat u zelf mag beslissen van welke zorgaanbieder u zorg wilt krijgen (u hoeft niet naar de albert heijn te gaan als u liever de jumbo bezoekt). Ik wil u nog veel meer doen laten inzien dat afhankelijk zijn van zorg niet betekent dat uw leven stopt. U kunt zorg krijgen op de tijden dat het u uitkomt. Ik ben mij er maar al te zeer van bewust dat dit niet is hoe andere zorgaanbieders werken.
En ja, ook dit was een nieuw project en de uitstapjes naar evenementen zijn nu nog steeds een onderdeel daarvan. Ik doe dit niet voor mijzelf, maar voor u. Open en eerlijk met u het gesprek aangaan, u uitleggen wat er allemaal mogelijk is en dat de zorg bij u moet gaan passen op het moment dat u het nodig heeft en niet andersom.
Dat ben ik…altijd in beweging, altijd mezelf uitdagen in nieuwe projecten en altijd in voor groei om dat vervolgens te delen met anderen. Of te wel…out-of-the-box…
Liefs, Desiree