Natuur in een park, een natuurpark is dat dan een dierentuin of zoals ze dat tegenwoordig noemen een Zoo?
Ik kon mij er niet heel veel bij voorstellen. Natuurpark Lelystad, ik heb er het nodige over gehoord en gelezen en toch wist ik niet goed wat ik er van kon verwachten.
Nu heb ik een aantal dieren al een tijdje op mijn bucketlijst staan, die ik zo graag eens in het echt wil zien en waar mogelijk vastleggen met mijn camera. En dat is best wel lastig. Voor die Wisenten heb ik letterlijk de blaren op mijn voeten gelopen, door weer en wind, door mul zand, bloedhete zon, heuveltje op en heuveltje af, dat laatste is overigens net wat makkelijker, met al mijn nodige spullen mee sjouwend. Ruim 25 tot 30 kilo en dan natuurlijk ook nog wat proviand bij mw. En wat denk je…niets…nog niet eens in de verte. Om verdrietig van te worden.
En dan zag ik de mooiste foto’s voorbij komen op twitter met onderschrift Natuurpark Lelystad….en bedacht ik steeds, hoe dan?
Dus u begrijpt, ik moest er toch eens het mijne van weten, trok voor de zoveelste keer mijn bergschoenen aan en ging op pad. camera’s mee, eten en drinken. Mij krijg je niet gek.
Erg veel auto’s op het parkeerterrein, zodat de moed mij wel al een beetje in de schoenen zonk. Want voor een mooie foto…heb ik eigenlijk niet heel veel mensen om mij heen nodig. Maar ik gaf natuurlijk niet zomaar op. Het bezoekerscentrum zag er keurig uit, de mensen waren aardig en behulpzaam en het was zeer zeker educatief.
We gingen op pad, bij de ingang een ontmoeting met een zeer gelukkig uitziend ooievaarspaar
Waar ik een paar jaar geleden nog echt op zoek ging, naar deze prachtige vogels, stond ik nu erg dichtbij en leken ze mij niet zo storend te vinden.
Al klepperend maakt hij duidelijk hoe gelukkig hij zichzelf mag prijzen met zo’n prachtige partner.
Ooievaars zijn erg trouw aan hun partner en ik ga er van uit dat deze twee ook gaan zorgen van indrukwekkend nageslacht.
De toch gaat verder, over geasfalteerde paden en bordjes waar ik wat kan vinden. Voelt wel een beetje onrealistisch aan. Krijg ik een 100% garantie? Nee, dat wordt mij al snel duidelijk. Blijkbaar lopen hier ook mensen rond om gewoon een rondje te lopen, ipv naar de dieren te kijken. En sommigen fietsen om ons heen.
Natuurlijk staat boven aan mijn lijstje de wisent. Ik kijk en loop en kijk en loop, volg keurig de bordjes en eeneiig…grote lens op mijn camera, inzoomen en JJJJAAAAAAA. In de verte loopt een kudde.
Mag ik nu hier zo het gebied inlopen of moet ik op de paden blijven, zo aan de indeling te zien het laatste. mmm…dat had ik even moeten navragen eigenlijk.
Ik kijk of ik toch wat dichterbij kan komen, loop via een ander geasfalteerd pad naar een ander, veel rustiger stuk. Ja hoor…
Wat een geweldig dier, wat een oergevoel geeft mij dat. Ik vergeet bijna dat ik het wil vastleggen.
Een soort bizon en toch anders, dat dit hier altijd heeft kunnen leven he.
Wat mij opvalt dat het een hele kudde is, die zich niet druk lijkt te maken, bij elkaar blijft en de rust uit straalt. Ze kijken vaak dezelfde kant op en eten rustig verder.
Bijna knuffelbaar als je het zo ziet he. En wat een mooi gebied hebben ze hier. Met zorg ontwikkeld, dat is duidelijk te zien.
Als ik hier loop merk ik niet dat dit nog een vrij nieuw gebied is en dat het zo dicht bij de bewoonde wereld is gerealiseerd.
Pater Davidsherten, ik had er serieus nog nooit van gehoord..maar ik dacht, ach…nu ik er toch ben, laat ik die dan ook eens proberen te vinden.
Het gewei lijkt van fluweel, ze zien er anders uit dan de dam – en delen herten die ik vaker voor mijn lens heb gehad. Erg gaaf.
En natuurlijk zag ik op grote afstand een rendier…
En een moeflon
Super tevreden en met een grote glimlach op mijn gezicht. Dit was echt zo enorm gaaf.
Ik ga nog even bij de otters kijken, daarvoor is een dosis geluk noodzakelijk…en nu iedereen weg lijkt te gaan, misschien wat kans op een ontmoeting.
Een ooievaar op de reling, kan ik natuurlijk niet weerstaan en ik maak dan ook een portret van hem.
En dan plots…jjjjjaaaaaa….hoe enorm gaaf…een Otter. razendsnel klik ik de ene foto na de andere, want oei wat zijn ze snel. Maar hoe geweldig is dit dan.
Een blij ei…geloof me….hoewel ik wat sceptisch was, vond ik dit een enorme belevenis. Natuurlijk is het niet puur natuur en zijn de ideale leefgebieden nagemaakt. Maar het werkt wel.
En dieren trekken andere dieren ook weer aan..zoals deze mooie zwaan.
Een reiger in de boom, meestal zie ik ze alleen langs de sloot staan.
Mij geeft zo’n uitzicht als dit enorm veel rust. Ik geniet hier net zo goe enorm van. Al is dat vandaag wel extra met zoveel nieuwe herinneringen in mijn rugzakje.
Nagenietend en met alle rust lopen we richting het inmiddels bijna verlaten parkeerterrein.
Wat een geweldig concept, wat een toffe ervaringen en wat voel ik mij een gelukkig mens.
Dank Lelystad voor dit geweldige mooie park.
Liefs Desiree