Heeft u dat nu ook weleens dat u iets heel graag wilt maar dat het er om de een of andere vage reden maar steeds niet van komt?
Ik had dat dus met foto’s maken in de mist. Steeds als ik dan vrij was, was er geen mist. Of had ik geen camera bij me, ook zo jammer.
In mijn hoofd had ik het idee dat sommige dieren en plaatsen in de mist heel bijzonder zijn, doordat er dan wat meer mystiek in zit. Geen idee of dat ook echt zo is, dat is zo in mijnhoofd… Toen ik zag dat er gisteren een mistvoorspelling was, ben ik gaan navragen op twitter waar ik het beste foto’s kon maken.
Ik kreeg vele reacties, waarvoor enorme dank.
Ik had al 1 plaats in mijn hoofd, omdat ik dat gebied redelijk ken en ik weet welke bewoners er zijn op dit moment.
Dus ik reed in alle vroegte richting Leiden. En sjongejonge wat was het mistig..op sommige plaatsen was het zicht slechts 30 meter. Maar ik reed daar met een enorme lach op mijn gezicht, zou het nu dan echt gebeuren?
‘T Vogelhoff
Aangekomen bij ‘t Vogelhoff, een super mooi gebied aan de oostflank van Leiden. De gemeente Leiden heeft een aantal jaren geleden het beheer overgedragen aan het Zuid Hollands landschap en zodoende heb ik dit gebied leren kennen.
Momenteel staan er koeien en schapen te grazen en wat zijn ze mooi. Natuurlijk heb ik mijn camera bij me en aangezien ze mij daar vaker zien, blijven ze tegenwoordig ook rustig staan of liggen.
Ik zag een schaapje languit op het pad liggen en was even bang dat het daar niet goed mee ging, gelukkig lag ze alleen maar diep te slapen.
Deze pink (jonge koe) kijkt heel angstaanjagend, maar wat is ze lief. Geen idee waarom ze een ring door haar neus heeft, maar navraag via Peter van den Akker, leerde ik van Wilbert van der Post (van het laatste melkveebedrijf in Leiden, oostvlietpolder) dat de neusring is bedoeld ter voorkoming van speenzuigen bij andere pinken. Dat kan mml schade opleveren aan het nog te vormen uier waardoor 1 of meerdere spenen geen melk geven. (Neusringen bij stieren waren mij wel bekend.)
Ze vond het wel wat raar dat ik door mijn knieën ging om van haar een foto te maken.
Wie zegt dat schapen suf zijn en niet mooi op de foto overkomen hoop ik nu te kunnen overtuigen dat dat niet zo is. Kijk nu eens hoe bijzonder dit schaap daar staat, echt nieuwsgierig is ze. Soms knabbelt ze even op mijn vinger, want geloof me, waar andere schapen weglopen, komt zij juist naar me toe. Ik vind dat erg dapper, want daardoor is de rest toch iets minder angstig. En nee, voeren doe ik nooit, ze hebben daar eten genoeg.
‘T Vogelhoff heeft natuurlijk een vogelkijkhut en hoe tof bedacht, in de vorm van een vogelkooi! In de broedseizoen kan je van daaruit namelijk heel goed de weidevogels spotten.
Van de sloot is nauwelijks veel te zien, om maar even aan te geven dat er echt niet heel veel zicht is.
Veel Hollandser kan het plaatje haast niet worden. Trouwens best bijzonder dat zowel en de koeien en de schapen hier door elkaar het gebied begrazen. Dat zal er alles mee te maken hebben dat ze dat beide op hun eigen manier doen, de koeien hebben lang gras nodig, omdat ze die met hun tong eraf trekken en de schaapjes die hebben vlijmscherpe tanden en houden juist van kort gras.
En ja, ik ben door mijn favoriete schaapje natuurlijk ook wel eens, zij het zacht, gebeten dus ik kan echt beamen dat die tanden goed scherp zijn.
Ook op de terugweg kom ik haar natuurlijk weer even tegen en houdt ze mij ook nu weer in de gaten.
Ik besluit een rondje door de polder te rijden om te zien of ik nog meer kan vast leggen in de mist. Natuurlijk ken ik de meeste gebieden wel, maar prikkelen ze niet altijd om een foto te maken. Soms komt dat omdat de achtergrond niet echt mooi te noemen is, en zelfs met veel scherpte diepte (het vervagen van de achtergrond) blijf ik dan iets storend vinden.
Zo’n boom vind ik nu het mistig is, dan plots wel leuk om voor te stoppen.
Zo ook deze koe aan de slootkant, met daardoor een mooie reflectie in het water. Daar moet dan niet teveel wind voor zijn en ook dat geluk was aanwezig. Altijd leuk als ze even wat opkijken, komt waarschijnlijk omdat ik toch echt een hoop grappige geluidjes uit mezelf probeerde te toveren, hahaha, wat zal ze gedacht hebben? Weer zo’n gek mens, waarschijnlijk.
Maar een hele mooie foto vind ik toch wel deze brug, bij de Noord AA gemaakt…dit wilde ik echt al zo lang. Diverse keren ben ik er geweest, dan scheen de zon te fel, dan stond er teveel wind dan was er een bootje aanwezig en nu…nu was het gewoon perfect.
Beetje spooky is het wel…
Maar ook met deze foto ben ik erg blij! En ook nu weer zijn mijn foto’s niet bewerkt, dit is zoals ik het aantref en met je wil delen.
Na even thuis te zijn geweest ben ik daarna toch nog even op pad gegaan.
Bij de Starrevaart in Leidschendam is het mij eindelijk gelukt om een ijsvogeltje vast te leggen. Nog wel erg ver weg en vliegensvlug zijn ze, maar wat was het een enorm leuke ervaring.
Waarschijnlijk kan je hem nu niet goed zien, ik zal op mijn instagram account (desiree_kersten) deze nogmaals plaatsen en dan wat uitgesneden.
Starrevaart is een enorme vogelplas waar ik menig uurtje doorbreng. Hoewel de aantal verschillende vogels niet veel verandert, is het wel prachtig om te zien dat bij een drukke snelweg zoveel vogels gewoon hun ding doen.
Dat geeft voor mij aan dat de natuur heel dynamisch is.
En ja bij zonsondergang zie je dat natuurlijk heel erg mooi.
Uiteraard ben ik ook nog even terug gegaan naar “t Vogelhoff.
Dit slootje had ik vanmorgen ook al vastgelegd, hoewel ik nu aan de andere kant sta. Komt eerlijkheidshalve omdat achter dat heuveltje een bedrijf zit, die ik dan storend vind.
De zon is al bijna onder, helaas al achter de bomen verdwenen, maar dat roze zweempje verraadt het toch…het is al laat.
De dag afsluitend met een mooie zonsondergang en terug kijkend op een super dag, maakt mij een heel tevreden mens.
Ik hoop nu ook weer, dat ik u net zo heb kunnen laten genieten zoals ik dat zelf heb gedaan.
Liefs, Desiree