Profielfoto op webshop
Als klein meisje liep ik al met een camera in mijn tasje, alles wat mij boeide legde ik vast. Vaak wist ik bij het ophalen van mijn foto’s na het ontwikkelen van mijn rolletje al helemaal niet meer waarom ik dat zo mooi had gevonden. Komt ook dat ik altijd eerst moest sparen om het rolletje überhaupt te laten afdrukken en daar gingen vaak wat maanden overheen. Via via kwam ik terecht in een fotovaklaboratorium en via hen weer met beroepsfotografen. Zij zijn de mensen die mij hebben geleerd hoe ik naar een onderwerp moest kijken en waar ik op moest letten als ik een foto wilde maken. Ik mocht met hen mee, kreeg advies over welke camera ik moest kopen en welke lens daarbij hoorde. Ook de fotozaak waar ik wekelijks kwam, kwijlend voor de etalage stond, hielp mij aan mijn kennis en kunde rondom de fotografie. Ik leende boeken bij hen en alle info nam ik als een ware spons op. Daarna verwaterde het, totdat ik in 2013 mezelf een digitale camera cadeau deed. Ik volgde wat workshops om te snappen wat digitale fotografie inhield en hoe die nieuwe camera werkte. Ook andere facetten kwamen aan bod en ging ik uitproberen. Vaak ben ik terug gegaan voor nog meer adviezen en vooral feedback en steeds hoorde ik hetzelfde: ” ik kan je niet meer zoveel leren, jij hebt het gewoon in je”. En vooral ook…” jij hebt je eigen stijl…ontwikkel je daarin verder” .
U begrijpt, ik klikte er vrolijk op los, probeerde dingen uit, werd steeds kritischer op mezelf en vroeg regelmatig feedback aan de mensen om mij heen. Uiteindelijk ben ik in 2014 mijn foto’s steeds vaker gaan posten, op mijn eigen site en op met name Twitter.
Snuffelen aan alle nieuwe dingen en mogelijkheden
Foto’s die ik deelde op social media werden enthousiast ontvangen en ook via die kanalen kreeg ik feedback van professionals. Natuurlijk ben ik ook bij mijn leermeester te rade gegaan en ook hij adviseerde mij wat met mijn talent (ja echt, zo noemde hij het) op professioneel vlak, te doen. Regelmatig kreeg ik de vraag of mijn foto’s te koop zijn. Ja antwoordde ik dan enthousiast, maar meer deed ik er eigenlijk niet mee.
In Trance
Ik heb er erg lang over nagedacht hoe ik dat dan zou moeten aanpakken. Heb vaak met beroepsfotografen daarover zitten sparren wat nu toch de juiste weg is. Er zijn tal van mogelijkheden, daarbij zijn zakelijk bekeken dan ook nog een kostenplaatje, hoeveelheid publiek, energie en tijd die ik er zelf in ga steken, belangrijke punten geweest die ik heb mee genomen in mijn overwegingen. En ik wil mijn auteursrecht niet kwijt, wat bijvoorbeeld meespeelde bij mijn overweging om alles op Facebook te publiceren.
Alle kleine kiezelsteentjes vormden mijn pad
Ik heb uiteindelijk, na een goede onderbouwing van Jan vd Knaap, Candela-fotografie.nl, de stap gezet om mijn werken via een webshop te koop aan te bieden. Nu precies een week geleden maakte ik het account aan burokersten.werkaandemuur.nl. Mijn eigen webshop op werk aan de muur, een site waar velen hun werken te koop aanbieden, met respect voor de maker en voor de cliënten een fijne site, waar de mogelijkheid wordt geboden om op diverse materialen werken te laten afdrukken, passend bij je omgeving en portemonnee. Vooraf is er ook de mogelijkheid op, digitaal, te kijken of het uitgekozen werk ook doet wat het hoort te doen, jouw interieur verrijken en jou te raken. En wat ben ik er al druk mee geweest, vele albums heb ik nu aangemaakt, nog meer foto’s erop geplaatst. Erg vaak keuzes moeten maken, welke foto plaats ik wel, welke niet en waarom niet. Wat doet deze foto met mij, raakt die ook een ander? Wil iemand dit kopen, is ook een vraag die regelmatig in mijn hoofd is opgekomen.
Overweging wel of niet te koop aanbieden is nog best lastig
Natuurlijk staan daar niet al mijn werken op, portretfoto’s blijven tussen de client en mij, zo ook werken die ik in opdracht maak.
Deze portretten plaats ik dan weer wel
Maar wat ben ik trots dat veel van de foto’s al zo goed worden bekeken en wat hoop ik natuurlijk dat mijn werken straks bij velen aan de muur hangen, zodat er veel meer mensen plezier aan zullen beleven.
Dank jullie wel!
Liefs Desiree